λυπίπονος

λῡπῐπονος, -ον

1 delivering men from toil “λυσιπόνοις θεραπόντεσσιν” i. e. releasing their masters from toil P. 4.41 ὀλβίᾳ δ' ἅπαντες αἴσᾳ λυσίπονον τελετάν (ὄλβιοι δ' λυσιπόνων τελετᾶν coni. Wil.) fr. 131a ad Θρ. 7.